Vaak hebben we het gevoel dat we een bepaald soort gebeurtenissen aantrekken. Het kan zijn dat we vaak geluk, of juist pech hebben. Ook is het mogelijk dat we een gevoel van bestemming hebben. Zo zijn er mensen die het gevoel hebben dat zij hun volk moeten leiden in een moeilijke periode, dat zij een medicijn moeten ontdekken of hun geloof verkondigen in de derde wereld.

Het idee van een richting in je leven roept wel de vraag op wat het lot eigenlijk is. Ligt dat vast? Heb je daarin iets te kiezen, of heb je ooit zelf een keuze gemaakt?
En: kun je het concept van een lot ook terugvinden in de tarot, en is er een manier met het lot om te gaan?

Wat is het lot?

Het antwoord op deze vraag heeft alles te maken met het wereldbeeld wat mensen hebben.
Definitieve antwoorden zijn volgens mij niet mogelijk, maar het kan wel verhelderend werken wat denkrichtingen aan te geven. Ik geloof dat er voor ieder mens maar een wereldbeeld het juiste is, en dat is dat wereldbeeld wat jou helpt de wereld te begrijpen (welk wereldbeeld dat ook is). Dit geldt ook voor het denken over het lot, je kunt op verschillende manieren denken over het lot, en in de tarot vindt je dat ook terug.
Er zijn veel kaarten die op de een of andere manier iets zeggen over het lot, maar er zijn er 3 die mij momenteel het meest aanspreken.
Dat zijn het Rad van Fortuin, De Magiër en De Hogepriesteres.

Rad van Fortuin.
Je kunt als slachtoffer of winnaar onderworpen zijn aan het draaien van het Rad van Fortuin, kenmerkend is dan wel dat je onderworpen bent, je draait niet, je wordt gedraaid, en dat kan goed nieuws zijn of slecht nieuws, faillissement of jackpot. Zelf heb je daar niet veel over te vertellen. Vandaag de dag zie je het draaien van het Wiel van Fortuin in de economie, de economie draaide een tijdje goed, maar nu gaat het wat minder en mensen die dachten een goede en solide baan te hebben worden nu ontslagen, zonder dat ze er zelf invloed op hebben.

De Magiër
Nee, dan de magiër, die pikt het niet en grijpt in. Dit betekent dat je een opvatting hebt over wat wenselijk is, en wat niet. En wat je niet bevalt, daar verander je wat aan. Desnoods met magie.
Vaak doen we daar nogal laatdunkend over. De dingen die gebeuren zijn "goed", die moet je accepteren om te groeien en dan zou je je niet mogen verzetten tegen je lot.
Maar aan de andere kant: iedereen weet toch wel dat er dingen gebeuren die op geen enkele manier goed te keuren zijn. Denk maar aan gruwelijke misdaden.
En als je honger hebt, moet je dan in de goot blijven wachten tot de broodkar voorbij komt (in het besef dat honger "goed" is), of moet je er juist op uit?

De Hogepriesteres
De Hogepriesteres blijft op haar troon zitten, ze ziet het allemaal aan een kweekt voor zich zelf een diep inzicht in de draden van het web wat wij "lot" noemen. Zij grijpt niet in omdat zij innerlijk weet dat ze dan weer iets verstoort. Niet iedereen is daar geduldig genoeg voor, maar soms kan een tegenslag naderhand een zegening blijken te zijn.

Is dit in tegenspraak met wat ik schreef bij De Magiër?
Ja.

De Hogepriesteres en de Magiër zijn in zekere zin tegenpolen van elkaar, en ze denken anders.
Het is niet mogelijk te zeggen wie van de twee er gelijk heeft, dat ligt gewoon aan de situatie en aan je eigen denkwijze. Het is kenmerkend voor de houding van de Hogepriesteres dat zij in de gebeurtenissen een diepere zin ziet. Als er tegenslag is dan zal daar een reden voor zijn, zij grijpt niet in.

Het is een goed idee om eens te kijken naar verschillende ideeen over het lot.
Ik denk dat de houding van de Magiër vrij ongecompliceerd is en recht op het doel af gaat:
Als je iets wilt moet je er iets voor doen, en als je iets niet wilt doe je iets om dat tegen te houden.
Nee, dan de Hogepriesteres. Zoals ik al aangaf is zij beschouwelijker.
Er zijn allerlei ideeën over hoe het lot werkt en het denken over de diepere betekenis van het lot past bij de Hogepriesteres.

Wat bepaalt het lot eigenlijk?

De ideeën die een diepere zin aan het lot willen geven vallen uiteen in enkele groepen:

1. het lot als verdienste
2. het lot als leerschool
3. het lot ingebed in een kosmische samenhang

Deze 3 groepen hebben 1 ding gemeen: zij passen alledrie (maar vooral 1 en 2) bijzonder goed bij de reïncarnatiegedachte. Niet zo heel vreemd, want het idee van reïncarnatie heeft alles te maken met het lot. De oorzaak voor wat je in dit leven meemaakt blijkt in een ver verleden te kunnen liggen, een verleden wat je je niet meer kunt herinneren maar wat bepalend is voor je lot in dit leven.
Ik heb de reïncarnatiegedachte even uitdrukkelijk willen noemen. Ten eerste omdat ik er zelf in geloof, en dat betekent dat de reïncarnatiegedachte ook mijn denken over het lot bepaalt.
Ten tweede omdat de reïncarnatiegedachte vrij populair is, en ik weet dat veel mensen de reïncarnatiegedachte op de een of andere manier in hun denken over het lot betrekken.
Hiermee is niet gezegd dat zij die niet in reïncarnatie geloven dit artikel wel uit het blad kunnen scheuren. Dit artikel gaat over het lot, en ik wil het niet helemaal toespitsen op reïncarnatie.

Het lot als verdienste.

De gedachte is dat goed gedrag wordt beloond, in dit leven of in een volgend leven. Slecht gedrag wordt gestraft.
Vaak is dat duidelijk zichtbaar, als je een misdrijf pleegt kun je in de gevangenis belanden. Het verband tussen daad en gevolg is hier heel duidelijk, het lot in de gevangenis is verdiend door het plegen van een misdrijf (als je gepakt wordt). Het kan ook anders gaan. De laatste maanden waren 2 mannen in het nieuws die 7 jaar in de gevangenis hebben gezeten zonder dat zij een misdrijf hebben gepleegd, een ernstige gerechtelijke dwaling. Wat hebben misdaad en straf hier met elkaar te maken?
Ik kan hier 2 standpunten bedenken: zij hebben in dit leven (of in een vorig) een of andere ernstige fout gemaakt en daar moeten zij nu - in de gevangenis - voor boeten of zij hadden gewoon pech en hebben hun straf niet verdiend.
Het probleem is: het is zo moeilijk na te gaan. En er is altijd de dreiging dat wij ons laten leiden door onze vooringenomenheid. In het ergste geval zullen wij deze mensen die onschuldig zijn veroordeeld alsnog veroordelen voor iets wat ze in een vorig leven zouden hebben gedaan. Wat is dan de gedachtengang? "U hebt iets ondergaan en dus bent U schuldig". Je veroordeelt iemand dus terwijl je niet eens weet wat hij gedaan heeft. Kennelijk hechten wij zo aan een concept van een rechtvaardig lot dat wij desnoods onze medemensen veroordelen terwijl we de beschuldiging niet eens kunnen invullen. Echt, het gebeurt!

Het al te strak koppelen van het lot aan straf/beloning heeft tot gevolg dat wij mensen die het goed hebben prijzen omdat zij in een vorig leven vast heel edel zijn geweest, terwijl mensen die eerder aanspraak zouden mogen maken op ons mededogen nog als trap na te horen krijgen dat zij hun ellende wel in een vorig leven zullen hebben verdiend. Dit doet denken aan zwaarden 8: je komt niet uit je gevoel van schuld en minderwaardigheid omdat je denkt dat het lot je ergens voor straft.

Het lot als leerschool.

In de loop van ons leven ontwikkelen wij ons. Er is tijd nodig om volwassen te worden.
En oudere mensen hebben vaak een grote levenswijsheid opgebouwd.
Het is dan ook helemaal niet vreemd om het lot als leerschool te zien.
Ik zie dat zelf ook zo, wel denk ik dat de aard van de te leren lessen niet van te voren vastligt. Wij hebben een vrije wil en door onze keuzes beïnvloeden we de uitdagingen die we tegenkomen. Wij kunnen groeien als we er in slagen in onze problemen lessen te zien.

Het lot ingebed in een kosmische samenhang.

De problemen die wij in ons leven tegenkomen kunnen op ons grote indruk maken, maar zijn zij belangrijk vanuit het perspectief van de kosmos?
Deze vraag is een kolfje naar de hand van de Hogepriesteres, zij ziet zaken vanuit het grotere geheel.
Wij zien het grotere geheel meestal niet en dat kan betekenen dat we soms niet in de gaten hebben dat tegenslagen uiteindelijk gunstig uitpakken. "A blessing in disguise" (een zegen in vermomming) zoals onze westerburen zeggen. Een baan verliezen kan een tragedie lijken, maar het kan ook betekenen dat je uiteindelijk een betere, leukere, bevredigender baan weer krijgt. Had je dan moeten proberen je ontslag tegen te houden?

De rol van de tarotlezer.

Je kunt verschillende ideeen over het lot hebben, hoe past de tarotlezer hierin?
Wie vragen heeft over de zin of richting van het lot en daar zelf geen richting in ziet zou je kunnen zien als iemand die aan het Rad van Fortuin is vastgebonden. Het lot duwt die persoon heen en weer en het slachtoffer van die beweging weet niet waar hij aan toe is. De tarotlezer kan hopelijk helderheid verschaffen.
Hiermee komt de tarotlezer in de rol van Hogepriesteres. De Hogepriesteres wordt dan vertegenwoordigd door iemand met - hopelijk - een dieper inzicht, maar ook iemand met opvattingen over het lot, mischien wel de opvattingen die ik hiervoor heb geschetst.
Er kan dan een polariteit kan ontstaan tussen de rol van Hogepriesters en de rol van Magiër.
De Hogepriesteres is degene met het diepere inzicht, maar zij heeft soms niet de gedrevenheid van de magiër die je soms denkt nodig te hebben om iets over te brengen.
Dit leidt soms tot vreemde situaties, ik heb tarotlezers (en andere adviseurs) gezien die uit de rol van Hogepriesteres stappen en met de energie die de Magiër meer eigen is over de klant heenwalsen alsof de klant een volslagen idioot is die eens goed moet worden wakkergeschud.
Ik zie hierin 2 gevaren: in de eerste plaats is er de grote kans dat de communicatie verandert in eenrichtingsverkeer, de dominante tarotlezer die de klant wel even verteld dat hij wakker moet worden of zo. In de tweede plaats is de tarotlezer zo druk met het door de strot duwen van zijn verhaal dat hij geen oog meer heeft voor de klant, en zelf het contact met zijn intuitie kwijt raakt, als je te druk bent met praten is het moeilijk om te luisteren.

Is het dan zo dat de rol van Hogepriesteres goed is en die van de Magiër slecht?
Absoluut niet, maar je moet wel weten wanneer een rol past. Het is de Magiër die het initiatief neemt om een consultpraktijk te starten, maar het is de intuitie van de Hogepriesteres die tijdens het consult de weg wijst naar de juiste oplossing.
En mischien (dat ligt er maar aan) stapt de klant in de rol van de Magiër om een daad te stellen waarmee hij aan het Rad van Fortuin ontsnapt.
En mischien ontsnapt de klant aan het Rad van Fortuin - als de Hogepriesteres - door juist geen daad te stellen,maar het lot te nemen zoals het komt.