Bij het werken met de tarotkaarten zijn wij nieuwsgierig naar wat de kaarten ons te zeggen hebben.
Wij vragen ons af hoe een situatie in elkaar zit, hoe wij zelf in elkaar zitten en we stellen daarover vragen aan de tarot.
Met andere woorden: wij gebruiken de tarot als kennisbron.
En dat blijkt prima te werken. Toch kun je meer doen met de tarot.
Er zijn mensen die creatief met de tarot werken, mensen gebruiken tarotkaarten voor meditatie en anderen gebruiken de tarot voor magisch werk.
Dat betekent dat de rol van de tarot verandert. De tarot is niet meer alleen een raadgever. De tarot wordt, bij het magisch werk, gebruikt om gebeurtenissen te beïnvloeden of om in contact te treden met andere lagen van de werkelijkheid. De tarot wordt actief gemaakt.
Over dit magisch werk wil ik het hier hebben.
Dat magie en tarot iets met elkaar hebben hoop ik duidelijk te maken in het stuk over de historische achtergrond. Daarna zal ik enkele benaderingen van tarotmagie bespreken om te zien of en hoe dit magisch werk mogelijk is.
Omdat magie bij veel mensen nogal vreemde associaties heeft wil ik ook wat aandacht geven aan een juiste inkadering van magie.
Historische achtergrond
Magiërs hebben (in ieder geval in de laatste eeuwen) een grote rol gespeeld bij de ontwikkeling van de tarot.
Ik wil dat graag illustreren met enkele voorbeelden:
Eliphas Levi is één van de grote motoren geweest achter de magische opleving in de 19e eeuw.
Hij is één van de weinige auteurs uit die tijd die vandaag de dag nog gelezen worden en hij had een grote invloed op de latere Golden Dawn.
Hij vond de tarot ongelooflijk belangrijk, niet zozeer voor het leggen van de kaarten alswel om de esoterische wijsheid die de tarot volgens hem bevatte.
Hij was er voor verantwoordelijk dat het veronderstelde verband tussen tarot en kabbalah (onder andere de koppeling van grote arcana kaarten aan de paden van de levensboom) in brede kring bekend werd.
Oswald Wirth ontwierp ook een redelijk populaire tarot (de Oswald Wirth tarot).
In deze tarot werden de ideeën van Eliphas Levi over het verband tussen tarot en kabbalah verwerkt.
Wirth ontwikkelde deze tarot op aanwijzing van zijn werkgever Markies Stanislas de Guaita (hij was diens secretaris).
Stanislas de Guaita was de oprichter van de "Ordre Kabbalistique de la Rose-Croix", een genootschap dat je kunt zien als één van de voorlopers van de Hermetic Order of the Golden Dawn.
Arthur Edward Waite, de bedenker van de Rider-Waite tarot was een prominent lid van de Hermetic Order of the Golden Dawn (hierna te noemen Golden Dawn). Ook startte Waite een van de vele zijtakken van de Golden Dawn: The Independent and Rectified Rite.
Pamela Coleman-Smith, die de Rider-Waite-tarot tekende was lid van de zojuist genoemde "Independent and Rectified Rite".
Aleister Crowley, de bedenker van de Book of Thot Tarot, is ook al iemand die in deze context nauwelijks introductie behoeft. Ook hij was lid van de Golden Dawn, die hij overigens na niet al te lange tijd (en de nodige conflicten) verliet. Ook heeft hij aan het hoofd van enkele andere magische ordes gestaan (Zoals de Ordo Templi Orientis en de Astrum Argentum).
Lady Frieda Harris (die de prachtige kaarten van The Book of Thot Tarot voor Crowley schilderde) was een leerling van Crowley en maakte als zuster Tzaba deel uit van zijn magische orde Astrum Argentum.
Gareth Knight is de schepper van het "Gareth Knight Tarot Deck", en de schrijver van het klassieke boek "A Practical Guide to Qabalistic Symbolism" evenals minstens 3 boeken over de tarot. Iemand die ook vandaag de dag nog steeds een moderne versie van de Golden Dawn traditie uitdraagt.
Paul Foster Case was de oprichter van BOTA (Builders Of The Adytum), een beweging die nog steeds bestaat en die pretendeert de rechtmatige voortzetter van het werk van de Golden Dawn te zijn. Bekend zijn van hem de BOTA-tarot en het boek "The Tarot, a key to the wisdom of the ages", een klassieker in de tarot-literatuur.
In de BOTA wordt in de eerste plaats gewerkt met tarot en kabbalah. Een deel van de opleiding bestaat uit het laten inkleuren van tarot-kaarten om de leerlingen een intuïtief contact met de tarot te laten opbouwen. Ten behoeve van dat inkleuren worden de BOTA-kaarten dan ook ongekleurd verkocht.
Wat maakt deze opsomming duidelijk?
In elk geval dat er een historische band bestaat tussen de magische traditie en de tarot.
Dit wil niet zeggen dat de tarot niet goed gehanteerd zou kunnen worden zonder een magische benadering. Ik denk dat de praktijk uitwijst dat er uitstekend valt te werken met de tarot zonder veel aandacht te besteden aan de magische aspecten. Ik geloof wel dat magie - mits goed toegepast - een verrijking van het werken met de tarot kan betekenen, en dat zal mede veroorzaakt worden door de band die er tussen tarot en magie bestaat.
De Waite-versie van de magiër toont een man met 1 hand omhoog geheven, terwijl hij met zijn andere hand naar de grond wijst. Boven zijn hoofd een lemniscaat, en voor hem op tafel de symbolen van de 4 reeksen van de kleine arcana (staf, bokaal, zwaard, pentagram).
Ik zie hier een man die in verbinding staat met het hogere (1 hand wijst omhoog), en deze verbinding met het hogere wordt gebruikt om het gebeuren op aarde te beïnvloeden (1 hand wijst omlaag).
Door magie wordt een verbinding tot stand gebracht tussen onze werkelijkheid en een hogere werkelijkheid. Bij het tot stand brengen van deze verbinding wordt gebruikt gemaakt van de 4 elementen die zijn vertegenwoordigd door de gereedschappen die voor de magiër op tafel liggen (vuur: staf, water: bokaal, lucht: zwaard, aarde: pentagram).
Verantwoordelijkheid.
Het werk van de magiër vergt verantwoordelijkheidsbesef en terughoudendheid:
Je moet je goed bewust zijn wat de gevolgen kunnen zijn van je magische werk en daar ook verantwoordelijkheid voor willen nemen, en moet je bijvoorbeeld nooit bemoeien met de vrije wil van andere mensen, dat is het aspect van de terughoudendheid.
Praktisch gesproken betekent dit dat je niet zonder toestemming mag proberen iemand die ziek is te genezen, omdat je niet weet waarom die ander ziek is, en omdat je niet weet jouw interventie wel op prijs wordt gesteld.
Het kantelpunt in deze problematiek is altijd: toestemming. Als iemand jou om hulp vraagt, dan kun je die eventueel geven en als mensen niet om hulp vragen is het ethisch niet juist om toch te gaan helpen.
Ik geloof trouwens dat dit ook geldt voor een tarotconsult: het is niet juist om via de tarot inlichtingen of inzicht te verzamelen met betrekking tot iemand die daar geen toestemming voor heeft gegeven. En in het dagelijks leven is het ook geen verkeerd uitgangspunt.
Wel of niet doen?
Soms zijn er ethische redenen om een bepaald ritueel niet te doen, daar heb ik het net over gehad.
Soms zijn er ook redenen die je zelf niet overziet. Het is altijd een goed idee om van te voren een tarot-legging te doen om te zien of een ritueel wel juist of nodig is. Ik gebruik daar zelf een keltisch kruis voor, maar andere patronen zijn ook mogelijk. Het is mogelijk dat een oplossing voor een probleem al onderweg is. Mischien moet je het probleem gewoon doormaken, en niet met een ritueel proberen tegen te houden.
Laat het niet alleen van de magie afhangen.
Een ander aspect dat niet mag worden vergeten is dat het magisch werk moet worden aangevuld met praktisch werk. Als je bijvoorbeeld een baan wilt vinden zul je behalve eventuele magische handelingen beslist ook moeten solliciteren. Anders blijft je wens letterlijk in de lucht hangen.
Door praktische handelingen uit te voeren (zoals solliciteren) geef je aan dat je wilt dat je wens in de materiële wereld wordt verwerkelijkt.
Als het de bedoeling is dat je wens werkelijkheid wordt is een combinatie van praktisch en magisch werk het meest effectief. En bovendien: je moet niet alles alleen met magie willen oplossen.
Van het werk van de magiër wil ik hierna de volgende voorbeelden behandelen:
- Talismans
- De methode van Tony Willis
- De methode van Denning en Phillips
- Enochiaanse magie
In een paar woorden gezegd is een talisman een visuele voorstelling van een wens, eventueel in symbolische of versluierde vorm.
In winkels kun je soms talismans kopen. Dat zijn vaak plaatjes aan een koord, met op dat plaatje cryptische afbeeldingen.
Of deze talismans werken is voor mij de vraag: als je zoiets koopt, koop je een product dat door een ander is gemaakt. Die ander heeft daarbij gebruik gemaakt van symbolen die jou mogelijk niets zeggen. Bovendien is het meestal een massaproduct waaraan geen enkele bezieling is besteed.
En ik geloof dat een talisman zonder bezieling niet werkt.
Het visuele karakter van een talisman is voor mij een reden om nadere aandacht aan talismans en tarot te besteden.
De symbolen die je op een talisman aanbrengt kunnen heel goed worden ontleend aan een orakel, zo zijn er mensen die een talisman maken met runen er op.
De runen zijn dan zo gekozen dat zij corresponderen met het doel dat men wil bereiken.
Runen zijn germaanse lettertekens, iedere rune heeft een eigen betekenis, en aan de runen worden magische krachten toegeschreven., maar runen worden vooral voor divinatie gebruikt. Overigens werden in de oudheid wel vaker magische eigenschappen toegeschreven aan alfabetten, zo betekent de naam hiëroglyfen voor de egyptische lettertekens letterlijk: heilige letters.
In principe kunnen ook tarotkaarten, of symbolen die van de tarot zijn afgeleid, worden gebruikt om een talisman te maken.
Talismans en tarot.
Stel: iemands leven is een puinhoop, hij heeft geen werk, geld tekort en hij woont in een afbraakpand. De persoon in kwestie wil zijn problemen aanpakken met een tarot-talisman.
Hoe zou zo'n talisman er uit kunnen zien?
Je zou je kunnen voorstellen dat het ideaal voor deze persoon er uitziet als pentagrammen 10.
Op de pentagrammen 10 kaart wordt een welvarend huishouden getoond waar rust heerst, en waar alles voor elkaar lijkt te zijn.
Om dat te bereiken heeft de persoon een vaste baan nodig om de nodige welstand te kunnen opbouwen, pentagrammen 3 zou een toepasselijke kaart kunnen zijn. Als de persoon een studie zou moeten doen zou pentagrammen 8 geschikt kunnen zijn, daarop is een leerling te zien die zich bekwaamt in het pentagrammen maken.
Laten we aannemen dat deze persoon voldoende talenten en vaardigheden heeft, hij moet ze alleen in de praktijk (kunnen) brengen. Ik kies voor de vaste baan dus pentagrammen 3.
En omdat er een impuls nodig is, een kans die zou moeten worden geboden, kies ik voor pentagrammen aas om de impuls te vertegenwoordigen. Ik kies hier voor de aas van pentagrammen omdat het hier allemaal gaat om welvaart en een baan, de andere azen staan elk voor andere levensgebieden.
Let wel: deze keuze van de kaarten dekt mogelijk niet alle aspecten van de problematiek van de betrokkene, hier heb ik mij puur geconcentreerd op het financieële aspect van zijn problemen. De problemen kunnen goed zijn ontstaan door een problematiek die zich beter voor een therapeutische benadering leent. Ik ben er in dit voorbeeld niet vanuit gegaan dat zoiets speelt. Mensen kunnen uiteindelijk ook door pech in de problemen komen.
Wel is het raadzaam voordat je een talisman maakt, de tarot te raadplegen om zicht te krijgen op de precieze aard van de problemen.
Tony Willis is een engelse magiër die werkt in de traditie van de Golden Dawn. Van zijn hand verschenen onder andere "Magick and the Tarot" en "The Magickal Tarot".
Zijn boek "Magick and the Tarot" is interessant in het kader van deze scriptie, zijn andere boek "The Magickal Tarot" wordt geleverd bij het gelijknamige tarotspel, gemaakt door Anthony Clark. Dit boek is echter meer gericht op divinatie en valt buiten het kader van deze scriptie.
In zijn boek "Magick and the Tarot" worden de grote arcana kaarten besproken om de basiswetten van de occulte filosofie te bespreken. Nadat de basiswetten bekend zijn kan men een pad kiezen dat door één van de 4 suits van de kleine arcana wordt vertegenwoordigd.
Binnen één van de 4 paden kan men zich dan met praktische magie bezighouden.
In "Magick and the Tarot" wordt vervolgens per kleine arcana kaart één magisch procedé besproken. Soms gaat het om een procedé waarbij de kaart zelf wordt gebruikt (dan is het interessant voor deze scriptie). Soms gaat het echter om een procedé waarbij de kaart zelf niet wordt gebruikt, maar waarbij de kaart qua betekenis aansluit.
Een voorbeeld:
Een ritueeltje voor het zegenen van een trouwring.
Uit te voeren kort na nieuwe maan, als zon en maan allebei zichtbaar zijn aan de hemel.
Neem de kaarten bokalen 9 en bokalen 10 en leg ze op op een tafeltje of altaartje met de bovenkant naar het westen (westen=water=bokalen), leg de ring er midden tussen.
Laat dit zo 24 uur liggen. Ga dan voor het tafeltje staan, leg je hand over de ring en zeg:
"Moge deze ring een bron van vreugde zijn voor gever en ontvanger. Moge ze gedragen worden in de geest van de liefde, en in de schoonheid van trouw. Mogen de krachten van de vrouwe Isis deze ring doordringen, nu en voor altijd."
Overigens: de lezer zal het gebruik van het woord "magick" (met "k") zijn opgevallen in sommige engelse boektitels. De reden hiervoor is het feit dat het engelse woord "magic" zowel op de goochelkunst als op de magie kan slaan, en de verwarring die tussen deze 2 kan ontstaan is uiterst vervelend.
Daarom is het woord "magick" geïntroduceerd om magie aan te duiden, in tegenstelling tot goochelkunst.
In hun boek the "The Magick of the Tarot" werken Melitta Denning en Osborne Phillips een methode uit om de magie van de tarotkaarten te gebruiken. Zij kiezen er voor resultaten te bereiken via meditatie en via drama-opvoeringen waarbij zij er naar streven optimaal gebruik te maken van de symbolen uit de tarot.
In hun bovengenoemde boek werken zij een methode uit die is gebaseerd op de archetypische symbolen van de tarot, groepsenergie en divinatie.
Essentieel bij Denning en Phillips is dat je begint met een tarotlegging over het probleem waar je iets aan zou willen doen.
Hiervoor geven zij 2 - hele goede - redenen:
- Er kunnen aspecten van de situatie zijn waarvan je je niet bewust bent. Voordat je met magie gaat ingrijpen is het goed daar naar gekeken te hebben.
- Door een tarotlegging leg je contact met je onderbewustzijn, en dat is voor magisch werk vaak wel aan te bevelen.
Impliciet is er nog een derde reden: de kaarten zoals ze in de legging zijn gevallen kunnen eventueel dienen als uitgangspunt voor de verdere magie.
Het resultaat van de legging kan natuurlijk ook altijd aanleiding zijn om geen magie toe te passen.
Als je wel magie wilt toepassen dan ga je na de tarotlegging de situatie aanpassen, "Changing the picture" noemen Denning & Phillips dit.
De manier waarop je dat doet kun je zelf kiezen, maar het doel is het tot stand brengen van een legging die de gewenste situatie weergeeft. Dit kan bijvoorbeeld op de volgende manieren:
1. vervang kaarten uit de tarotlegging die je al gedaan hebt door kaarten die beter weergeven wat je wilt.
2. Je kunt een vereenvoudigde versie kiezen van de gedane tarotlegging, en daar de kaarten neerleggen die je wens weergeven.
3. Je kunt een geheel nieuwe schikking van de kaarten maken.
Het zal duidelijk zijn dat het niet volstaat om kaarten die je minder goed uitkomen te vervangen door kaarten die je beter bevallen. Je zult iets moeten doen om de kaarten hun werk te laten doen.
Hiervoor bieden Denning & Phillips verschillende methoden:
- meditatie om de uitkomst te visualiseren.
- In een groep de gewenste legging uitbeelden, bijvoorbeeld door het opvoeren van een toneelstuk waarbij mensen situaties uit de grote arcana uitbeelden.
- In je eentje de gewenste legging uitbeelden.
Uiteindelijk moet de uitgebeelde of gevisualiseerde uitkomst door meditatie worden verinnerlijkt.
Daarna zal de magie haar werk kunnen doen.
Enochiaans in tarotspellen
Ik ken in elk geval 3 tarotspellen waarin gebruik wordt gemaakt van enochiaans:
The Magickal Tarot (Anthony Clark), The Enochian Tarot (Gerald & Betty Schueler), The Tarot of Ceremonial Magick (Jon Milo Duquette).
Wat is enochiaans?
Enochiaans zou de taal zijn geweest die Adam sprak voordat de zondeval plaatsvond, op het moment dat hij nog in harmonie verkeerde met God.
Na de zondeval zou deze taal zijn vergeten en zij werd weer ontdekt door John Dee (1527-1606).
John Dee.
Dee was een briljante geleerde, toen hij 23 was doceerde hij over de theorema's van Euclides aan de universiteit van Parijs, hij was hofastroloog van koningin Elizabeth, en als wiskundige en geograaf had hij een internationale reputatie. Hij wordt zelfs als een van de grootste geleerden van zijn tijd gezien. Ook zijn er redenen om aan te nemen dat veel van het gedachtengoed van de 17e eeuwse rozenkruisers afkomstig is uit de geschriften van John Dee.
Samen met Edward Kelly zocht hij contact met engelen, zoals het verhaal wil dicteerden deze engelen uitgebreide informatie die door Dee ijverig werd genotuleerd.
Dee moet zich de vingers blauw hebben geschreven want wat werd doorgegeven waren uiterst gedetailleerde aanwijzingen over de enochiaanse taal die door engelen wordt gesproken. Tevens werden aanwijzingen gegeven over een tabel (The Tablet of Union) waarin letters moesten worden geplaatst waaruit volgens merkwaardige regels de namen van heersers van elementen etc. etc. konden worden afgeleid.
De aanwijzingen over de taal waren zo uitgebreid dat er inmiddels enkele -beperkte- woordenboeken van deze taal bestaan (het bekendste is dat van Laycock).
Deze notulen worden bewaard in het British Museum. Aan het eind van de 19e eeuw werden zij door MacGregor Mathers, een van de oprichters van de Golden Dawn bestudeerd en hij verweefde het enochiaans met een magisch systeem waarin verder onder andere gebruik werd gemaakt van Kabbalah, Tarot en Geomantie (een I Tjing-achtig orakel).
De Golden Dawn was voor velen een inspiratiebron, ik noem slechts: Arthur Edward Waite, Pamela Coleman-Smith, Aleister Crowley, Frieda Harris, Paul Foster Case om me even te beperken tot personen die belangrijke tarotspellen hebben geschapen.
Van de hiervoor genoemde personen was met name Aleister Crowley uitermate geinteresseerd in het Enochiaans.
Gerald en Betty Schueler ontwikkelden een eigen tarotspel, "The Enochian Tarot", gebaseerd op het enochiaans. De grote arcana bestaat uit 30 kaarten, de kleine arcana kent 56 kaarten.
Zoals de 22 kaarten van de gebruikelijke grote arcana wel worden gekoppeld aan de paden van de kabbalistische levensboom, zo worden de 30 grote arcana van de enochian tarot gekoppeld aan de 30 aethyrs.
Zoals de kabbalistische levensboom een verbinding tussen een goddelijk oerbeginsel en de materieele wereld uitbeeldt in 10 sephiroth en 22 paden, zo zijn de 30 aethyrs ook te zien als 30 gebieden die het goddelijke met de materie verbinden.
De Schuelers gebruiken de grote arcana kaarten als hulpmiddelen bij rituelen om de aethyrs te bereizen.
Enkele bedenkingen die ik tegen hun werkwijze heb:
De tarot wordt voor dit doel volledig aangepast aan het enochiaans, het gevolg is dat de enochian tarot nauwelijks meer als tarot is te herkennen.
Er is nog een scheiding tussen grote arcana en kleine arcana, en de kleine arcana bestaat nog steeds uit 4 reeksen van 14 kaarten, de basisstructuur is op het eerste gezicht nog intact.
Maar de reeksen van de kleine arcana lopen niet meer van aas tot en met 10, maar van 1 tot en met 6. Van de hofkaarten is er nog 1 over (koning), er zijn 7 kaarten voor diverse soorten bovennatuurlijke wezens.
De grote arcana is niet uitgebreid met 8 nieuwe kaarten om op 30 uit te komen: alle 22 kaarten zijn weg, en ze zijn door 30 nieuwe kaarten vervangen.
Als je probeert de betekenissen van kaarten te vergelijken dan zijn de betekenissen van de azen nog wel te plaatsen, direct daarna breekt de verwarring uit.
Kortom: deze tarot is een geheel nieuw product, en je kunt er over twisten of het nog wel een tarot is.
Ook de wijze waarop zij met het enochiaans omgaan is anders dan te doen gebruikelijk en mijn grootste bezwaar is wel dat zij een krachtige - en niet ongevaarlijke - vorm van magie presenteren in een vorm van een doe-het-zelf pakket waarmee iedereen kan gaan experimenteren.
Lon Milo DuQuette is een national administratieve officer en een Lodge Master van de O.T.O. (Ordo Templi Orientis) en hij is zeer toegewijd aan het werk van Aleister Crowley.
Hij schreeft onder andere "Tarot of ceremonial magick". Een boek waarin per tarotkaart magische correspondenties worden gegeven, en waarin allerlei rituelen worden besproken.
DuQuette schrijft in zijn boek: "For the theorist, I am confident that The Tarot of Cememonial Magick will prove fascinating and informative; but for practitioners of ceremonial magick, I have no doubt that it will be welcomed as a useful and formidable addition to their magical arsenal."
(Ik vertrouw er op dat de Tarot of Ceremonial Magick fascinerend en informatief zal blijken te zijn voor de theoreticus; maar voor beoefenaren van ceremonieële magie twijfel ik er niet aan dat het zal worden verwelkomd als een bruikbare en belangrijke aanvulling aan hun magisch arsenaal).
Kennelijk ziet hij zijn tarot als een hulpmiddel dat praktisch gebruikt kan worden, hij geeft alleen niet aan hoe.
Het wonderlijke is dat beide onderwerpen (tarotkaarten en praktisch magisch werk) los van elkaar lijken te staan.
Hij bespreekt magische rituelen, maar hij geeft niet aan welke tarotkaarten daar - op wat voor manier dan ook - een rol spelen.
Hij beschrijft tarotkaarten met allerlei magische correspondenties, maar hij laat na aan te geven hoe je die kaarten op een magische manier gebruikt.
Nergens zie ik een ritueel waarin je wordt geacht iets met een tarotkaart te doen, rituelen genoeg in zijn boek, maar het zijn gewoon standaardrituelen die algemeen bekend zijn, hij beschrijft ze heel helder en volledig, maar er is geen tarotkaart te bekennen in zijn beschrijvingen.
Ik moet concluderen dat DuQuette gepoogd heeft een tarot te ontwikkelen voor praktisch magisch gebruik, dat geeft hij zelf ook aan. Het resultaat is een tarot die vol zit met symbolen en tekens die boeiend zijn voor de theoreticus, maar de praktische toepassing in ceremonieële magie, waar het hem om lijkt te gaan wordt niet duidelijk gemaakt in zijn boek.
The Magickal Tarot van Anthony Clark gebruikt hier en daar wat enochiaanse symbolen, de ontwerper geeft ook aan geïnspireerd te zijn door het werk van John Dee en anderen.
Er is alleen geen suggestie van een andere toepassing van de kaarten dan divinatie, en ik noem dit spel dan ook alleen voor de volledigheid.
Kunnen enochiaanse magie en tarot gecombineerd worden?
Aan het eind van de bespreking van het enochiaans moet ik dan ook vaststellen dat de pogingen die er zijn om enochiaanse magie en tarotkaarten met elkaar te verbinden er wel zijn (in elk geval de Schuelers en DuQuette), maar dat deze pogingen schikbreuk leiden.
Waarom? Ik denk dat er 2 oorzaken zijn:
Tarot en enochiaans hebben als systeem niet veel gemeenschappelijks. Tarot en kabbalah zijn in principe te integreren (grote arcana kaarten op de paden van de levensboom, kleine arcana kaarten op de sephiroth). Zo kent het enochiaans 30 aethyrs en dat is een getal waar je bij de tarot niet veel mee kunt.
De Schuelers proberen dat dan op te lossen door het creeëren van een grote arcana van 30 kaarten, en uiteindelijk creeëren ze iets heel nieuws: The Enochian Tarot, die met de tarot zoals wij die kennen niet zo heel veel meer te maken heeft.
Een andere oorzaak: tarot is heel visueel, taferelen die iedereen herkent zijn zo te zien op de kaarten, enochiaans is een vorm van hogere magie waarin wordt gewerkt met symbolen die wel heel erg ver van het dagelijkse leven afstaan.
Kortom: tarot en enochiaans spreken 2 verschillende talen.
Ik denk dat je kunt stellen dat tarot en magie goed te combineren zijn als je de tarotsymboliek heel visueel gebruikt. Dit is ook de kracht van enkele van de methodes die hiervoor zijn beschreven. Meer abstracte vormen van magie laten zich minder goed met de tarot combineren.
Kennelijk moet de tarot toch de menselijke geest aanspreken.
De meest veelbelovende vormen van tarotmagie lijken die vormen te zijn waarbij een element van affirmatie is.
Een talisman (bijvoorbeeld) samengesteld uit tarotkaarten hoeft niet alleen een magisch effect te hebben. Zij kan ook dienen als krachtige (non-verbale) affirmatie. Maar affirmatie en magie zijn 2 zaken die elkaar niet uitsluiten. Veel magie werkt via affirmatie.
Wat heeft de verkenning mijzelf duidelijk gemaakt?
Veel mensen vragen zich of hoe je tarot en magie met elkaar kunt verbinden en er zijn verschillende boeken over geschreven.
Wat mij hierbij opviel was dat niet iedereen met evenveel succes een verbinding tot stand bracht.
Maar er zijn wel degelijk succesvolle verbindingen gelegd: talismans, de methode van Denning & Phillips en de verschillende methoden die Tony Willis beschrijft (Tony Willis beschrijft niet één methode voor alle kaarten, hij beschrijft bij een aantal kaarten steeds weer een iets andere methode).
Verbindingen tussen tarot en magie hebben de meeste kans van slagen als bij die verbinding wordt uitgegaan van de visuele elementen van de tarot. Wie het zoekt in abstracte systemen (zoals bijvoorbeeld het enochiaans) zal niet gemakkelijk een verbinding met de tarot tot stand kunnen brengen.
Denning, Melitta/Phillips, Osborne: The Magick of the Tarot, St. Paul 1983, ISBN 0-87542-198-9
DuQuette, Lon Milo: Tarot of Ceremonial Magick, York Beach 1995, ISBN 0-87728-764-3
Greer, Mary K.: The Essence of Magic, Van Nuys 1993, ISBN 0-87877-180-8
Kraig, Donald Michael: Tarot & Magic, St. Paul 2002, ISBN 0-7387-0185-8
Laycock, Donald C.: The Complete Enochian Dictionary, London 1978, ISBN 0-905919-01-7
Willis, Tony: Magick and the Tarot, Wellingborough 1988, ISBN 0-85030-625-6
Yates, Frances: The Rosicrucian Enlightenment, London 1986, ISBN 0-415-10912-4
(dit artikel is een bewerking van een hoofdstuk uit mijn afstudeerscriptie in het kader van de tarotistenopleiding aan de SUW te Nijmegen).